Dzięki współpracy Zamku Książ w Wałbrzychu i Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu na światło dzienne wychodzą kolejne informacje dotyczące historii założenia ogrodowo-parkowego w Książu. Najnowsza dotyczy królewskiego ogrodnika z Berlina, który pod koniec lat 60. XIX stulecia zaprojektował nowe tarasy, w tym słynny Taras Kasztanowcowy.

-Mało kto wie, że projekt ogrodów w Książu w latach 70. XIX w. wykonał Eduard Neide (1818-1883), dyrektor królewskich ogrodów Tiergarten w Berlinie (Kgl. Thiergartens in Berlin). Neide zasłyną nie tylko dzięki projektom zrealizowanym dla berlińskiego parku w Tiergarten, ale także jako projektant ogrodów w Książu, w Albrechtsberg w Dreźnie oraz miejskich terenów w Hamburgu – wyjaśnia dr Justyna Jaworek-Jakubska z Katedry Architektury Krajobrazu na wrocławskim Uniwersytecie Przyrodniczym.
Nowa aranżacja ogrodów tarasowych w Książu powstała na zlecenie księcia Hansa Heinricha XI von Hochberg-Pless (zm.1907), który zainicjował szeroko zakrojoną przebudowę zamku i ogrodów wraz z otoczeniem. Końcowy efekt przekształceń znamy dzięki zachowanym licznym fotografiom z przełomu XIX i XX w. Dzisiaj niewiele zachowało się z ogrodów zaprojektowanych przez berlińskiego projektanta. W latach 1909-1923 tarasy zostały całkowicie przekształcone w ramach wielkiej rozbudowy zespołu zamkowego.
Jedynym zachowanym do dzisiaj dziełem Eduarda Neide jest parkowa promenada nazywana kiedyś „Kunsstrasse”, łącząca Przedzamcze z Bramą Lubiechowską. Promenada uchodziła za „majstersztyk ogrodnictwa krajobrazowego”. Malowniczo wkomponowana w zbocza doliny Pełcznicy ukazywała zmienne widoki na Zamek Książ i dolinę. Dziś każdy turysta kojarzy tą drogę! To wijąca się wśród różaneczników droga do punktu widokowego nazywanego Grobem Olbrzyma.

ŹRÓDŁO Portret E. Neide [w:] Garten-Zeitung, Wochenschrift für Gӓrtner und Gartenfreunde, Jh. 3, Berlin 1884, str. 265.
Zamek Książ